Υπέθεσε λοιπόν πως τα σχήματα που αναπτύσσονται σαν αποτέλεσμα τοξικών εμπειριών της παιδικής ηλικίας βρίσκονται στον πυρήνα των διαταραχών προσωπικότητας και πολλών χρόνιων διαταραχών. Οι δυσλειτουργικές συμπεριφορές του ατόμου αναπτύσσονται ως απάντηση στο σχήμα.
Με βιωματικές τεχνικές προκαλούνται τα σχήματα και ο θεραπευόμενος καλείται να κατανοήσει τις ρίζες τους και να τα συνδέσει με την παρούσα δυσκολία του. Κατόπιν, γίνεται προσπάθεια να επουλωθούν και να καλυφθούν οι ακάλυπτες παιδικές ανάγκες του, ώστε να γίνει βαθύτερη αλλαγή. Ο θεραπευόμενος τελικά αποκτά μια πιο ενισχυμένη υγιή πλευρά, ικανή να αντιμετωπίσει καλύτερα και να νικήσει τις δυσκολίες του.